Twee boefjes in het zwembad..

Gistermiddag zijn we voor het eerst naar het zwembad geweest. Jurre wilde niet; het is zo koud, kan niet.. Hij dacht dat we buiten gingen zwemmen. Heel logisch aangezien ze met het warme weer van de zomer in een zwembadje in de tuin zaten.. Hoe we het ook probeerden duidelijk te maken dat dit binnen was en helemaal niet koud, Jurre vond het allemaal maar niks...

Eenmaal aangekomen bij het zwembad begon hij toch te twijfelen; misschien was het toch zo gek nog niet.. Hidde was nu degene die het niet zag zitten. Jengelig liet hij zich uitkleden en in zijn "little swimmers" hijsen. Jurre trok gewillig zijn zwembroek aan.

Toen we naar het zwembad liepen jengelde Hidde nog steeds totdat hij het zwembad in het vizier kreeg... Ik tilde hem over de rand het peuterbad in en hij begon meteen te glunderen.

Beide zijn ze absoluut niet bang voor water dus ze schoven dan ook al snel op de buik van links naar rechts.. Jurre vond het helemaal geweldig, maar al gauw bedacht ie dat het veel leuker was om in het naastgelegen grotere (kinder)bad te spelen. Toen hij daarin zat wilde Hidde natuurlijk ook...

Er waren ook grotere neefjes en een nichtje mee en die vonden het prachtig om met onze mannekes te spelen. Al gauw zaten beide heren breed lachend op een grote schuimrubberen mat. Meer dan een uur hebben we zo heerlijk gespetterd en "gezwommen".

De vraag is wie uiteindelijk het meest genoten hebben: De jongens omdat het zwembad toch wel helemaal geweldig was, of heit en mem omdat het zo'n prachtig gezicht is om ze zo te zien genieten...

Johan Smoorenburg en stichting Hart voor Haiti..

Gisteravond zijn we naar een presentatie van Johan Smoorenburg van de stichting Hart voor Haiti http://www.hartvoorhaiti.nl/ geweest. Johan Smoorenburg woont al 28 jaar in Haiti en heeft deze stichting opgericht. Door de stichting worden verschillende projecten ondersteund. Zo is er het kinderdorp Bon Repos, zijn er een paar scholen, kerken en een bejaardencentrum, een bananenplantage, een bakkerij en verschillende werkprojecten die ondersteund worden.

Gisteravond stond de presentatie geheel in het teken van de aardbeving. We kregen een zeer indrukwekkende, ongecensureerde, film te zien over de ramp. Daarna vertelde Johan hoe het op dit moment gaat.

En dat is ronduit bedroevend....

Zo is van al het toegezegde geld uit de verschillende landen van de wereld slechts 4 procent ook daadwerkelijk overgemaakt. Van de 250.000 slachtoffers liggen nog heel veel lichamen onder het puin. Veel mensen die de ramp overleefd hebben leven nog steeds in tentenkampen waar de voorzieningen slecht zijn. Gelukkig zijn de orkanen tot nu het land voorbij gegaan..

In Port au Prince wordt er op dit moment nog erg weinig opgebouwd; men zit met een enorme hoeveelheid puin wat eerst weg moet voor er gebouwd kan worden. Dan is er ook nog het vraagstuk met betrekking tot de grondverdeling. Ze hebben daar niet zoiets als een kadaster. Bovendien zijn alle gebouwen waar de Ministeries gehuisvest zijn ingestort of zeer zwaar beschadigd. Daarbij helpt het natuurlijk ook niet echt dat er geen regering in het land is. De verkiezingen zijn in november en het is dan nog maar afwachten wat dat oplevert. Preval heeft dan wel de complete tijd volgemaakt, hij heeft verder niets maar dan ook helemaal niets gedaan. En dat terwijl het land zoveel behoefte heeft aan een regering die de Haitianen "op sleeptouw" kan nemen. Het is dan ook verbazingwekkend dat de Haitianen, ondanks de schrijnende omstandigheden waarin ze verkeren, zo positief ingesteld zijn en blijven. Iets waar wij Nederlanders een puntje aan kunnen zuigen..

En wat mogen we dan met recht trots zijn op mensen als Johan Smoorenburg en Piet Dijkhuizen met hun stichtingen Hart voor Haiti en Stichting Projecthulp Haiti, en niet te vergeten de Nederlandse Consul Rob Padberg. Diep respect voor deze mensen en ieder ander die zich, geheel belangeloos, met hart en ziel inzetten voor Haiti en de Haitianen.