Een weekendje weg en K3....

Afgelopen weekend zijn we naar een bungalowpark in Drenthe geweest. Voor het eerst met de jongens ergens anders slapen... Met z´n veertienen hadden we twee huisjes gehuurd waar we van vrijdag tot zondag verbleven. Zeven volwassenen en zeven `Haitianen`. Onze jongens hadden een compleet harem om zich heen...

Het was een groot feest. De kinderen kunnen het allemaal ontzettend goed met elkaar vinden en de volwassenen niet minder. Slagroom op de taart was het bijwonen van een show van K3 op zaterdagochtend. Iedereen was door het dolle heen. Lekker springen, dansen en zingen, geweldig wat een lol. Zelfs de vaders hadden moeite om stil te blijven zitten.

`s Middags nog lekker eten en in de ballenbak maakte dat de kinderen ´s avonds zomaar in slaap vielen. Zondags nog lekker gezamenlijk ontbijten en koffiedrinken. Daarna hebben we de kinderen losgelaten in een grote binnenzandbak. Toen nog allemaal wat eten en nog even een keer in de ballenbak en daarna allemaal huiswaarts. De jongens sliepen al bijna toen we Ees uitreden, zo moe waren ze. We kijken terug op een zeer geslaagd weekend wat zeker voor herhaling vatbaar is. Lieve vrienden, we hebben genoten!!

Een jaar verder...

Zo, we zijn alweer een jaar samen..

De tijd is voorbij gevlogen zeg. We realiseren ons nu ook pas goed hoe zwaar de eerste maanden geweest zijn. En dat terwijl we eigenlijk helemaal geen `problemen` gehad hebben.

Alleen in het begin de slaapproblemen van Jurre die behoorlijk slopend waren, maar verder, afgezien van zo nu en dan een driftbui, pakte hij het allemaal heel snel op.

Hidde sliep eerst ontzettend veel. Maar dat was ook niet verwonderlijk omdat hij erg zwak en ziek was. Bovendien zette hij opeens een enorme groeispurt in wat natuurlijk ook veel van zo´n klein manneke vergt.

Het was voor ons ook best wel wennen om zo maar opeens heit en mem te zijn. Iets waar je je vantevoren op instelt natuurlijk, maar wat toch wel behoorlijk impact heeft. Ons hele leven stond op z´n kop en het duurt even voor je een nieuw ritme hebt gevonden.

En nu is er dan al een jaar voorbij. Een jaar waarin onze jongens, in onze ogen, onherkenbaar veranderd zijn. Van twee stille beetje verlegen jochies zijn ze uitgegroeid tot twee gezonde, Fries kwebbelende vrijbuiters. En nog altijd even lief natuurlijk. Heerlijk om te zien.