De procedure in Haiti..

We hebben vandaag een mailtje gehad van de NAS. We zitten sinds 22 september in IBESR. Voor wie geinteresseerd is; hier volgen de fasen die doorlopen moeten worden nadat er een voorstel gedaan is.

1. Koppeling dossiers

Als je eenmaal een voorstel hebt gehad, gaat de pré-IBESR-fase in. In deze fase worden jouw dossier en het dossier van je kindje aan elkaar gekoppeld.

DEZE FASE HEBBEN WIJ GEHAD!!!!!

2. IBESR (=kinderbescherming in Haiti)

Na een paar weken (of maanden) krijg je bericht dat jullie dossier in de IBESR zit. Het hoofd van de IBESR is mevrouw Beaudin. Hier worden alle dossiers gecontroleerd en wordt gekeken of juist deze ouders het beste zijn voor juist dit kind. Vaak staan er fouten in het dossier (denk aan onjuiste/onvolledige geboortedata), wat betekent dat opnieuw de juiste gegevens verkregen moeten worden. De IBESR-tijd varieert, maar je moet wel rekening houden met minstens 6 maanden.

DEZE FASE HEBBEN WE GEHAD!!!!!!!!!!!!

3a. Parquet

The dossier and unsigned adoption and judgment decree are taken to the Parquet where the dossier is examined one more time. If all is found in order, the judge at the Parquet issues a letter of approval and the adoption decree and judgment decree are signed and stamped. The Parquet also legalizes the Court Declaration (Tribunal document). Hier wordt ook vanaf 2008 de biologische familie opgeroepen om een verklaring af te leggen. Duur: minimaal 3 maanden.

3b. Rechtbankprocedure

Een nogal vaag gebied, wat bestaat uit drie fasen.

1. De rechtbank (=wordt ook court genoemd) waar de adoptieakte wordt geschreven. Na dit stadium heb je de verantwoordelijkheid van het kind overgenomen van de biologische ouders. Die fase duurt 2 tot 6 weken.

2. Bij het ministerie van buitenlandse zaken wordt de handtekening van de adoptieakte gelegaliseerd. (attestation). Dit duurt 2 tot 3 weken.

3. Daarna worden de documenten door het ministerie van justitie gelegaliseerd. Het duurt 2 tot 3 weken. (legalisation) Nadat de documenten terug zijn van de legalisaties duurt het een paar dagen (afhankelijk van het tehuis, tussen 2 en 10 dagen) voor dat het dossier naar de MOI gebracht kan worden. Waarom? Het klaar zetten van het dossier blijkt een hele klus te zijn. Er wordt een formulier (een nieuwe eis sinds een paar maanden) ingevuld waar opnieuw alle gegevens van de adoptieouders, van het kind en van de biologische ouders moeten worden opgeschreven. Het gaat per kind, dus voor twee kinderen, twee formulieren!

DEZE FASE HEBBEN WE GEHAD!!!!!!!!!

4. MOI (= ministerie van Binnenlandse Zaken)

Op dit ministerie wordt door het bureau Political Affairs nogmaals gekeken of alle gegevens in het dossier kloppen. Veelal wordt aan de directrices van de tehuizen nog om extra informatie gevraagd. Als alles akkoord bevonden wordt tekent de directeur van Political Affairs een brief waarmee het dossier wordt vrij gegeven en er een paspoort geprint kan worden. In oktober/november 2007 was dit de grote bottleneck, er zijn mensen geweest die hier wel 9 maanden in hebben gezeten. Nu (sinds aug. 08) loopt dit beter en is de verwachting zo'n 3-4 maanden.

OOK DEZE FASE HEBBEN WE GEHAD!!!!!!!!!!

5. Paspoortfase

Ja, en dan is het eindelijk zover! Je dossier komt uit het Bureau Political Affairs en wordt overgebracht naar Immigration Office, waar het paspoort geprint wordt. Het duurt ongeveer 3-4 weken voordat het paspoort klaar is.

PASPOORTEN ZIJN GEPRINT OP 15 en 16 NOVEMBER!!

6. Visum

Als het paspoort eenmaal geprint is moet er nog een visum in komen zodat je kind Nederland in mag. Het Nederlandse Consulaat in Port au Prince mag geen visum uitgeven, daarom wordt het paspoort naar de Nederlandse Ambassade op de Dominicaanse Republiek gestuurd. Het duurt ongeveer 3-4 weken voordat het paspoort weer terug is in Port au Prince.

DE PASPOORTEN ZIJN OP 14 DECEMBER 2009 TERUG GEKOMEN UIT DE DOMINICAANSE REPUBLIEK!!!!!!!!!!!!

7. Afreizen!!!!

Eindelijk kun je dan je kind gaan ophalen of komt je kind met escort op Schiphol aan! Als je via Miami reist (wat de meest eenvoudige en snelle manier is), heb je nog een doorreisvisum nodig voor de Verenigde Staten. Om dit te krijgen is het noodzakelijk dat je samen met je kind naar de Amerikaanse Ambassade in Port au Prince gaat. Het tehuis regelt een afspraak voor je en brengt je erheen. Nog een lange weg te gaan dus.. Maar we zijn voorspoedig begonnen met zo'n korte pre-IBESR fase... Wat ons betreft blijven ze daar in Haiti het gaspedaal zo ver ingedrukt houden.

WE ZIJN OP ZATERDAG 12 DECEMBER 2009 AFGEREISD NAAR PaP EN HEBBEN 14 DECEMBER DE KINDEREN IN ONZE ARMEN GESLOTEN. SINDS ZATERDAG 19 DECEMBER 2009 ZIJN WE THUIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

YESSS!!!! Twee jochies!!!!

Maandag 8 september 2008, ik kwam bij de fysio vandaan, reed ik van Bolsward naar Exmorra. Toen zag ik ze; twee ooievaars zaten vlak langs de weg in een weiland. Thuis gekomen zei ik tegen Gosse: "Het duurt vast niet lang meer voor we een voorstel krijgen want de ooievaars zijn in de buurt". Ik kon toen nog weten niet dat ik zo dicht bij de waarheid zat want... 's avonds 23.00 uur ging de telefoon.. We waren nog op en keken elkaar geschrokken aan. "O jeetje, wat krijgen we nu?" Ik liep naar de telefoon en keek automatisch naar de display.. "NAS" stond er met grote letters te lezen. Ik draaide me om mompelde dommig het woordje NAS tegen Gosse terwijl ik de telefoon opnam. "Hallo, met Macky" klonk het aan de andere kant van de lijn, "stoor ik?". Nee hoor, je stoort niet.. "Is Gosse in de buurt?" vervolgde ze. Ja hoor, die is er. "Wil je hem even roepen?" eh, nou, hij zit hier naast me. "Oke, want ik denk namelijk dat ik een heel mooi voorstel voor jullie heb...". "Ho wacht even Macky" zei ik en wat onhandig zette ik de telefoon op de speaker zodat Gosse mee kon luisteren. En toen stak Macky van wal: We hebben eventueel twee broertjes voor jullie. Ze zijn anderhalf en twee-eneenhalf jaar oud. De jongste heet Clarel en de oudste heet Schnaider. Ze zijn wel wat ondervoed maar verder kerngezond. Ze vertelde verder nog wat over de achtergrond van de jongens en eindigde met: "En, wat zeggen jullie ervan?" Wat zeggen wij ervan?? Nou eh... "Fantastisch, eeeehhhh, geweldig, eeeehhhh, super en natuurlijk JA! we accepteren jullie voorstel!!" Vanmorgen hebben we via de mail allemaal formulieren, zoals geboorteaktes en medische verklaringen enz, van de jongens gekregen. En, best spannend natuurlijk, er waren ook fotootjes bij. En, hoe kan het ook anders, natuurlijk zijn het de twee mooiste mannekes ter wereld ................

Start van ons adoptieavontuur......

Wanneer je,zoals wij, van plan bent een kind te adopteren dan krijg je te maken met een aantal vastgestelde procedures. De lengte van de procedure, van aanvraag tot en met het mogen ophalen van je kind, neemt enkele jaren in beslag.

Als eerste moet je, om een adoptieprocedure te mogen starten, voldoen aan een aantal voorwaarden. Na inschrijving bij de Stichting Adoptievoorzieningen krijg je een zogenaamd BKA-(Buitenlands Kind ter Adoptie) toegewezen (aan de hand van dit nummer wordt de volgorde van behandeling van aanvragen bepaald). Na een aantal voorlichtingsbijeenkomsten volgt een gezinsonderzoek door de Raad van Kinderbescherming. Daaruit voortvloeiend volgt een gezinsrapport. De Minister van Justitie beslist vervolgens op grond van het rapport of er een beginseltoestemming verstrekt wordt. Met het verkrijgen van de beginseltoestemming is de eerste horde genomen... De formele toestemming om een kindje te mogen adopteren is er wat betekent dat je je mag inschrijven bij een vergunninghouder. Een vergunninghouder is een organisatie die bemiddelt tussen aspirant-adoptieouders en kinderen die ter adoptie afgestaan worden. De keuze voor een vergunninghouder is afhankelijk van de voorkeur uit welk land je een kindje wilt adopteren.

De reden voor ons om te adopteren heeft niet te maken met het niet kunnen krijgen van biologische eigen kinderen, maar is een keus uit idealisme. We willen graag een of meer kinderen de kans geven op een beter leven. Wij schreven ons in bij de Stichting Adoptievoorzieningen in november 2005, waarna we ons BKA-nummer kregen.

En toen begon het wachten..... Wachten op de deelname aan de zestal verplichte voorlichtingsbijeenkomsten waarin alle kanten van adoptie worden belicht. Volgens de planning zouden we mei 2007 aan de beurt zijn voor het volgen van deze bijeenkomsten. Heel lang bleef het stil totdat er in december 2006 een brief met acceptgiro op de mat viel. We hadden nooit gedacht nog eens blij te zullen zijn met het mogen betalen van een rekening van € 900,00. Een paar weken na betaling kregen we opnieuw een brief. Ditmaal met de vraag of we eventueel, indien de mogelijkheid zich zou voordoen, we in aanmerking zouden willen komen voor het eerder volgen van de bijeenkomsten. Dit zou betekenen dat we niet in mei 2007 maar een kwartaal eerder (in februari) konden starten. Het antwoord daarop was voor ons natuurlijk niet moeilijk.

Voorlichtingsbijeenkomst
Natuurlijk wilden wij dat. Het betekent dat behalve de voorlichtingsbijeenkomsten, ook het daaropvolgende gezinsonderzoek eerder komt en daarna, hopelijk, de beginseltoestemming dus ook eerder waarna wij ons kunnen inschrijven bij een vergunninghouder. Op dit moment hebben de we de voorlichtingsbijeenkomsten net achter de rug.
we hebben het eerste gezinsonderzoek er op zitten. We hebben nu huiswerk gekregen.. We moeten ons levensverhaal op papier zetten. Daarna hebben we nog een of twee gesprekken en dan hopen we op een positief advies wat ons dan hopelijk de beginseltoestemming zal opleveren... Best wel spannend allemaal, maar we zijn er niet bang voor. Ons motto is: “Ze moeten met een heel erg goed argument komen willen zij vinden dat een kind beter af is in een kindertehuis dan bij ons”.
Laat ze dus maar komen.......

Na de beginseltoestemming
Is eenmaal de beginseltoestemming verkregen, en je staat ingeschreven bij een vergunninghouder, dan volgt opnieuw een wachtperiode. Namelijk het wachten tot er een kindje voor jouw beschikbaar komt. Ook de duur van deze periode is weer afhankelijk van een aantal dingen. Zo verschilt niet alleen de wachttijd per land, ook de leeftijd van het adoptiekindje is van invloed. De meeste aspirant-adoptieouders geven namelijk de voorkeur aan een zo jong mogelijk kindje.
Maar het zal absoluut het wachten waard zijn geweest als we eenmaal het verlossende telefoontje krijgen met het bericht dat we papa en mama zijn geworden..