Wanneer je,zoals wij, van plan bent een kind te adopteren dan krijg je te maken met een aantal vastgestelde procedures. De lengte van de procedure, van aanvraag tot en met het mogen ophalen van je kind, neemt enkele jaren in beslag.
Als eerste moet je, om een adoptieprocedure te mogen starten, voldoen aan een aantal voorwaarden. Na inschrijving bij de Stichting Adoptievoorzieningen krijg je een zogenaamd BKA-(Buitenlands Kind ter Adoptie) toegewezen (aan de hand van dit nummer wordt de volgorde van behandeling van aanvragen bepaald). Na een aantal voorlichtingsbijeenkomsten volgt een gezinsonderzoek door de Raad van Kinderbescherming. Daaruit voortvloeiend volgt een gezinsrapport. De Minister van Justitie beslist vervolgens op grond van het rapport of er een beginseltoestemming verstrekt wordt. Met het verkrijgen van de beginseltoestemming is de eerste horde genomen... De formele toestemming om een kindje te mogen adopteren is er wat betekent dat je je mag inschrijven bij een vergunninghouder. Een vergunninghouder is een organisatie die bemiddelt tussen aspirant-adoptieouders en kinderen die ter adoptie afgestaan worden. De keuze voor een vergunninghouder is afhankelijk van de voorkeur uit welk land je een kindje wilt adopteren.
De reden voor ons om te adopteren heeft niet te maken met het niet kunnen krijgen van biologische eigen kinderen, maar is een keus uit idealisme. We willen graag een of meer kinderen de kans geven op een beter leven. Wij schreven ons in bij de Stichting Adoptievoorzieningen in november 2005, waarna we ons BKA-nummer kregen.
En toen begon het wachten..... Wachten op de deelname aan de zestal verplichte voorlichtingsbijeenkomsten waarin alle kanten van adoptie worden belicht. Volgens de planning zouden we mei 2007 aan de beurt zijn voor het volgen van deze bijeenkomsten. Heel lang bleef het stil totdat er in december 2006 een brief met acceptgiro op de mat viel. We hadden nooit gedacht nog eens blij te zullen zijn met het mogen betalen van een rekening van € 900,00. Een paar weken na betaling kregen we opnieuw een brief. Ditmaal met de vraag of we eventueel, indien de mogelijkheid zich zou voordoen, we in aanmerking zouden willen komen voor het eerder volgen van de bijeenkomsten. Dit zou betekenen dat we niet in mei 2007 maar een kwartaal eerder (in februari) konden starten. Het antwoord daarop was voor ons natuurlijk niet moeilijk.
Als eerste moet je, om een adoptieprocedure te mogen starten, voldoen aan een aantal voorwaarden. Na inschrijving bij de Stichting Adoptievoorzieningen krijg je een zogenaamd BKA-(Buitenlands Kind ter Adoptie) toegewezen (aan de hand van dit nummer wordt de volgorde van behandeling van aanvragen bepaald). Na een aantal voorlichtingsbijeenkomsten volgt een gezinsonderzoek door de Raad van Kinderbescherming. Daaruit voortvloeiend volgt een gezinsrapport. De Minister van Justitie beslist vervolgens op grond van het rapport of er een beginseltoestemming verstrekt wordt. Met het verkrijgen van de beginseltoestemming is de eerste horde genomen... De formele toestemming om een kindje te mogen adopteren is er wat betekent dat je je mag inschrijven bij een vergunninghouder. Een vergunninghouder is een organisatie die bemiddelt tussen aspirant-adoptieouders en kinderen die ter adoptie afgestaan worden. De keuze voor een vergunninghouder is afhankelijk van de voorkeur uit welk land je een kindje wilt adopteren.
De reden voor ons om te adopteren heeft niet te maken met het niet kunnen krijgen van biologische eigen kinderen, maar is een keus uit idealisme. We willen graag een of meer kinderen de kans geven op een beter leven. Wij schreven ons in bij de Stichting Adoptievoorzieningen in november 2005, waarna we ons BKA-nummer kregen.
En toen begon het wachten..... Wachten op de deelname aan de zestal verplichte voorlichtingsbijeenkomsten waarin alle kanten van adoptie worden belicht. Volgens de planning zouden we mei 2007 aan de beurt zijn voor het volgen van deze bijeenkomsten. Heel lang bleef het stil totdat er in december 2006 een brief met acceptgiro op de mat viel. We hadden nooit gedacht nog eens blij te zullen zijn met het mogen betalen van een rekening van € 900,00. Een paar weken na betaling kregen we opnieuw een brief. Ditmaal met de vraag of we eventueel, indien de mogelijkheid zich zou voordoen, we in aanmerking zouden willen komen voor het eerder volgen van de bijeenkomsten. Dit zou betekenen dat we niet in mei 2007 maar een kwartaal eerder (in februari) konden starten. Het antwoord daarop was voor ons natuurlijk niet moeilijk.
Voorlichtingsbijeenkomst
Natuurlijk wilden wij dat. Het betekent dat behalve de voorlichtingsbijeenkomsten, ook het daaropvolgende gezinsonderzoek eerder komt en daarna, hopelijk, de beginseltoestemming dus ook eerder waarna wij ons kunnen inschrijven bij een vergunninghouder. Op dit moment hebben de we de voorlichtingsbijeenkomsten net achter de rug.
we hebben het eerste gezinsonderzoek er op zitten. We hebben nu huiswerk gekregen.. We moeten ons levensverhaal op papier zetten. Daarna hebben we nog een of twee gesprekken en dan hopen we op een positief advies wat ons dan hopelijk de beginseltoestemming zal opleveren... Best wel spannend allemaal, maar we zijn er niet bang voor. Ons motto is: “Ze moeten met een heel erg goed argument komen willen zij vinden dat een kind beter af is in een kindertehuis dan bij ons”.
Laat ze dus maar komen.......
Na de beginseltoestemming
Is eenmaal de beginseltoestemming verkregen, en je staat ingeschreven bij een vergunninghouder, dan volgt opnieuw een wachtperiode. Namelijk het wachten tot er een kindje voor jouw beschikbaar komt. Ook de duur van deze periode is weer afhankelijk van een aantal dingen. Zo verschilt niet alleen de wachttijd per land, ook de leeftijd van het adoptiekindje is van invloed. De meeste aspirant-adoptieouders geven namelijk de voorkeur aan een zo jong mogelijk kindje.
Maar het zal absoluut het wachten waard zijn geweest als we eenmaal het verlossende telefoontje krijgen met het bericht dat we papa en mama zijn geworden..
Natuurlijk wilden wij dat. Het betekent dat behalve de voorlichtingsbijeenkomsten, ook het daaropvolgende gezinsonderzoek eerder komt en daarna, hopelijk, de beginseltoestemming dus ook eerder waarna wij ons kunnen inschrijven bij een vergunninghouder. Op dit moment hebben de we de voorlichtingsbijeenkomsten net achter de rug.
we hebben het eerste gezinsonderzoek er op zitten. We hebben nu huiswerk gekregen.. We moeten ons levensverhaal op papier zetten. Daarna hebben we nog een of twee gesprekken en dan hopen we op een positief advies wat ons dan hopelijk de beginseltoestemming zal opleveren... Best wel spannend allemaal, maar we zijn er niet bang voor. Ons motto is: “Ze moeten met een heel erg goed argument komen willen zij vinden dat een kind beter af is in een kindertehuis dan bij ons”.
Laat ze dus maar komen.......
Na de beginseltoestemming
Is eenmaal de beginseltoestemming verkregen, en je staat ingeschreven bij een vergunninghouder, dan volgt opnieuw een wachtperiode. Namelijk het wachten tot er een kindje voor jouw beschikbaar komt. Ook de duur van deze periode is weer afhankelijk van een aantal dingen. Zo verschilt niet alleen de wachttijd per land, ook de leeftijd van het adoptiekindje is van invloed. De meeste aspirant-adoptieouders geven namelijk de voorkeur aan een zo jong mogelijk kindje.
Maar het zal absoluut het wachten waard zijn geweest als we eenmaal het verlossende telefoontje krijgen met het bericht dat we papa en mama zijn geworden..
1 opmerking:
Hallo
Het allerbeste gewenst met de kinderen. Mijn man en ik hebben ook 3 apdoptie kinderen uit Haïti, 2 meisjes en een jongen. Wij werken reeds 20 jaar als vrijwilligers in Haïti. Niet permanent maar deels. Onze oudste dochter is nu 26 en treed aanstaande zaterdag in het huwelijk, ik bedoel, het gaat allemaal ZO SNEL.
Gods zegen en sterkte met de opvoeding.
grts Patricia
Een reactie posten