woensdag 15 september 2010

Ons poepie naar de peuters......

De scholen zijn alweer een tijdje geleden begonnen. Jurre zit inmiddels al in het ritme. Hij gaat nu ook twee middagen naar school en het gaat prima moet ik zeggen. Voor de vakantie nog was hij op vrijdagochtend zo moe na vier ochtenden school, dat we hem nog wel eens lieten slapen. Nu is hij iedere ochtend rond een uur of half zeven klaar wakker. Hij vindt het erg leuk op school. Ook het Fries praten gaat hem steeds beter af. Het is prachtig om te zien dat andere mensen, en daarbij natuurlijk ook de kinderen uit zijn klas, hem nu wel verstaan als hij iets zegt.
Dat doet hem niet alleen goed, maar ons ook natuurlijk.
Hidde gaat ondertussen naar de peuters. Prachtig vindt hij het. Wat zeg ik? Als ik hem ophaal om 11 uur wil hij eigenlijk niet mee naar huis. Toen ik hem er voor het eerst bracht was ik heel nieuwsgierig hoe het zou gaan (zoals iedere ouder natuurlijk). Hidde was altijd zomaar van slag als hij mij of Gosse niet in het zicht had. En zou hij het wel begrijpen als ik zou zeggen "Tot straks, ik haal je straks weer op"?
Ons manneke had echter bij binnenkomst meteen een loopauto in het vizier. Dus een paar tellen later reed ie mooi rondjes om de tafel. Toen ik na een tijdje zei dat ik naar huis ging en hem straks zou halen, keek ie even op, stak een handje de lucht in en zei enthousiast "dada mem". Ik ging dus met een gerust hart en gedeukt moederego terug naar huis. Gelukkig verscheen er een grote lach op z'n gezicht toen ik hem later weer ophaalde, hij was dus toch nog wel blij om me te zien...hihi..
Goh, het moest best wel even wennen hoor, die stilte in huis. Kan me bijna al niet eens meer voorstellen dat dat eerst altijd zo was.

1 opmerking:

Marianne de Gier zei

He wat een verandering he zo zonder kids thuis.
Maar wat fijn dat het goed ging.
Het afscheid is het zwaarst vaak voor mama hahaha.
Hoop dat hij lekker snel went op school en jullie ook snel in het ritme komen
Toch ook wel even lekker zo alleen thuis zonder kids of niet??
geniet geniet

groetjes Marianne de Gier