Twee zieke boefjes..

Onze mannekes zijn ziek. Ze hebben koorts, last van de keel, klinken "vol" en hoesten behoorlijk.

Jurre hoorde ik in de nacht van zondag op maandag al regelmatig hoesten. Toen ik bij hem keek zei hij al dat zijn keel zeer deed. 's Ochtends vroeg hij of ik juf eventjes wilde bellen om te zeggen dat Jurre niet komt omdat Jurre ziek is. Ik moest wel lachen en vroeg hem hoe hij daar bij kwam dat ik moest bellen.

Nou, vorige week op school had een memmie gebeld met juf want ... was ziek, vandaar. Maar goed, ik had zelf ook al bedacht dat hij misschien beter thuis kon blijven, maar twijfelde er nog wel wat over. Wij zijn thuis ook opgevoed met niet te snel thuis blijven, "eerst maar even proberen en als het echt niet gaat dan maar naar huis". Maar dat hij zelf aangaf dat ie thuis wilde blijven gaf de doorslag. Jurre wil namelijk altijd graag naar school dus dan voelde hij zich ook echt niet lekker.

Ik vertelde hem dat ik immers Hidde naar school moest brengen en dat ik dan wel tegen juf zou zeggen dat Jurre niet kwam. Zo gezegd zo gedaan. Uiteraard was het eerste wat Jurre zei toen ik de kamer binnenstapte nadat ik Hidde weggebracht had "heb je tegen juf gezegd dat Jurre ziek is?"

Ja schat, dat heb ik gedaan.. Echt, zulke dingen houdt ie heeeeel nauwlettend in de gaten....

Gisteren begon Hidde ook al te klagen over een zere keel. Verder was ie wel net zo levendig en druk als altijd en wilde wel graag naar school. Maar toen ik hem om twaalf uur ophaalde van school toen was het eerste wat ie zei "zere keel memmie, moet pleis op". Hij praatte er nu ook echt naar.

Vannacht heeft ie verder wel redelijk goed geslapen, maar hij was wel erg warm..

Vanochtend dus wel met school gebeld, maar nu om te melden dat nu ook Hidde ziek is. Nu ligt ie grotendeels lekker op de bank onder een deken. Echt ziek dus..

En ik? Ik vind het helemaal niet erg om ze te vertroetelen....