Een waarheid als een..... eeehhh... lelie...
Gisteravond werd ik door Christi gewezen op dit nummer. Krijg kippenvel als ik naar het beginstukje van Paul luister. Over hoe de lelie opengaat als je maar genoeg liefde en geluk aan ze geeft.
Zo is het bij onze kinderen precies zo. Met name als ik naar Jurre kijk. Wat is dat joch in twee jaar tijd veranderd. Hij was stil, best wel in zichzelf gekeerd en onzeker. Huilen deed ie in stilte, want blijkbaar was tranen met tuiten huilen uit den boze... En als ik hem dan nu zie; vrolijk, open en blij en met een stuk meer zelfvertrouwen. Wow.. als ik dan dit liedje hoor kan ik wel huilen van geluk, want Jurre is eigenlijk een beetje, net als de Indische waterlelie, opgebloeid en opengegaan... Wat zijn we toch trots op onze twee mannekes en wat houden we waanzinnig veel van ze...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten